اگر شک و تردید در مسیری که انتخاب کردی نداری، وحشت نکن چون در مسیر هدایت هستی،
در مسیر هدایت آدم نباید وحشت کند چون معیّت امام زمان را همراه خودش دارد.
اگر ما کسالت داریم، اگر کم کاریم، اگر شور و نشاط نداریم، اگر پراکنده هستیم،
باید برگردیم به خودمان،ببینیم عیب از کجاست؟
"استاد نظافت"
اگر بین بسیجی‌ها حرفی می‌شد می‌گفت:"برای این حرف‌ها بهم تهمت نزنید. این تهمت‌ها فردا باعث تهمت‌های بزرگتری میشه. اگه از دست هم ناراحت شدید، دورکعت نماز بخوانید بگویید خدایا این بنده‌ی تو حواسش نبود من گذشتم تو هم ازش بگذر. این طوری مهر و محبت زیاد میشه. اون وقت با این نیروها میشه عملیات کرد."
شهید حسن باقری
حضرت آیت الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی در پیامی شفاهی به تشکل‌های دانشجویی انقلابی،خطاب به افسران جوان جنگ نرم تأکید کردند:
سلام مرا به فرزندان انقلابی‌ام برسانید و از تلاشهای جهادگونه‌ی آنان در
ترویج و پاسداری از آرمانها‌ی امام و انقلاب تشکّر کنید و چند نکته را به
آنان یادآوری کنید:
۱) در کنار تحصیل علم و دانش، از فرصت جوانی برای تهذیب نفس و انس با خدا و
آشنایی عمیق با معارف قرآن و اهل‌بیت (علیهم‌‌السّلام) بهره ببرید.
۲) شما افسران جوان جنگ نرم هستید و عرصه‌ی جنگ نرم، بصیرتی عمّارگونه و استقامتی مالک‌اشتروار میطلبد؛ با تمام وجود، خود را برای این عرصه آماده کنید.
۳)نظام سلطه را با تمام ابعاد و لایه‌هایش بشناسید و اهداف و راهبردهای واقعی آن را
تحلیل کنید و برای رویارویی با آن، تمام ظرفیّتهای خودتان را به‌کار گیرید و
در این مسیر به وعده های خداوند اطمینان داشته باشید.
۴)تشکیلات میتواند معبد باشد، ولی مبادا تبدیل به معبود گردد؛ اصول و
ارز‌شهای عقیدتی و معنوی خودتان را در قالب تشکیلات حفظ، و بر صمیمیّت و
همدلی بین اعضا تأکید کنید.
۵)افقهای روشنی در مقابل شما جوانان قرار دارد، این کشور و انقلاب با دست
پرتوان شما آینده‌ای امیدبخش در پیشِ‌رو خواهد داشت؛ بر تلاشهای خود
بیفزایید و برای رسیدن به قلّه‌های پیشرفت و تعالی از همدیگر سبقت بگیرید.
اگر دوستت پیوند از تو گسست خود را به پیوستن با او وادار. چون از تو روی برتافت به لطف و نزدیکی با او روی آور. هنگام بخل ورزیش به او بخشش کن. در وقت دوریش به او نزدیکی نما. زمان درشتخویی اش با او نرمخو باش. هنگام گناه عذرش را بپذیر،گویا تو برده اویی،و او ولّی نعمت توست! اما بپرهیز که در غیر جای خود چنین کنی،یا با نااهلان اینگونه رفتار نمایی. دشمن دوست خویش را دوست مگیر که با دوستت دشمنی کرده ای.
خیرخواهی خود را برای دوستت خالص نما،چه او را خوش آید چه ناخوش. خشم خود را فروخور،که من جرعه ای شیرین عاقبت تر و خوش سرانجام تر از آن ندیدم. با کسی که با تو به درشتی رفتار کرد نرمی کن،که به زودی او نیز نسبت به تو نرم شود. با دشمنت نیکی کن که آن شیرین ترینِ دو پیروزی [=انتقام و بخشش] است.اگر خواستی از دوستت جدا شوی جایی برای او باقی گذار که اگر روزی خواست بازگردد،بتواند. آن که به تو گمان نیک برد [با کار نیک خود] گمانش را راست شمار.حق دوستت را با تکیه بر رفاقتی که میان شماست،تباه مساز،زیرا آن که حقش را تباه ساخته ای دوست تو نباشد. مبادا خانواده ات به سبب تو بدبخت ترین مردمان باشند.به کسی که از تو دوری می کند رغبت نشان مده. مبادا برادرت در گسستن از تو تواناتر از تو باشد در پیوستن با او.مبادا او در بدی کردن تواناتر از تو باشد در نیکویی کردن. ستم آن که به تو ستم کرد تو را گران نیاید، که او به زیان خویش و به سود تو می کوشد. پاداش آن که تو را شادمان کرد آن نیست که اندوهگینش سازی.
کلام امیر/ نامه31
دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیرِ ما
چیست یارانِ طریقت بعد از این تدبیر ما
ما مریدان روی سوی کعبه چون آریم چون
روی سوی خانه ی خمّار دارد پیرِ ما
